بزرگ‌ترین بیمارستان نظامی کابل حدود ساعت ۹ صبح چهارشنبه مورد حمله افراد مسلح قرار گرفت. این دومین حمله بزرگ به کابل طی دو هفته گذشته است. آنچه توجه بیشتری را به این گونه عملیات مخالفان مسلح دولت مرکزی افغانستان در امنیتی‌ترین بخش کابل جلب می‌کند، چگونگی نفوذ آنها با سلاح و امکانات تخریبی است.
پیرمحمد ملازهی کارشناس مسائل افغانستان نوشت: درست از همین زاویه است که دستگاه‌های امنیتی افغانستان این گونه عملیات را پیچده‌تر از آن می‌دانند که از عهده گروه طالبان به تنهایی برآید وانگشت اتهام را متوجه آژانس اطلاعات محرمانه ارتش پاکستان دراز می‌کند،بویژه آنکه در هفته‌های اخیر تنش‌های سیاسی و نظامی بین دو کشور افزایش چشم‌گیری یافته است و برخوردهای خونینی در امتداد و مرز مشترک موسوم به خط مرزی (دیورند) روی داده است. با توجه به این گونه برداشت‌ها است که مقامات امنیتی افغانستان نوعی ارتباط بین عملیات نظامی افراد مسلح طالبان یا شبکه حقانی با بروز تنش در مناسبات افغانستان و پاکستان برقرار کرده‌اند.
البته ادعا‌های افغانستان درباره حمایت از مخالفان مسلح دولت وحدت ملی این کشور همواره از طرف مقامات سیاسی، نظامی و امنیتی پاکستان رد شده و آنان همواره بر این نکته تأکید کرده‌اند که خواهان صلح و ثبات افغانستان هستند و هر کاری از دست‌شان برآید که صلح به این کشور بازگردد، کوتاهی نخواهند کرد. حقیقت آن است که مقام‌های افغانستان هرگز این موضع پاکستان را جدی نگرفته و آن را بخشی از سیاست دوگانه این کشور ارزیابی کرده‌اند. موضوع وقتی پیچیده‌تر شد که دولت پاکستان و دستگاه‌های امنیتی این کشور اتهامات مشابهی را متوجه دستگاه‌های امنیتی افغانستان و هندوستان کردند و بر این باورند که همکاری هند و افغانستان در مسائل امنیتی باعث تشدید بحران امنیتی در داخل پاکستان شده و استقرار ملافضل‌الله و نیروهای موسوم به تحریک طالبان پاکستان در خاک افغانستان بحران امنیتی را گسترش داده است. بر همین اساس بارها مقامات پاکستانی از دولت کابل خواسته اند مخالفان مسلح دولت مرکزی پاکستان را از خاک خود اخراج و رهبران‌شان را دستگیر و تحویل دهند. درست شبیه درخواستی که افغانستان از پاکستان دارد و خواهان اخراج گروه طالبان و شبکه حقانی از خاک پاکستان و تحویل رهبران این گروه‌ها که به باور افغانستان در کویته مرکز ایالت بلوچستان یا مناطق قبایلی پنهان شده‌اند، به کابل است. با این حال یک واقعیت مهم‌تر را نباید دست کم گرفت. گروه‌های مسلح ضد حکومتی در هر دو کشور از تشدید تنش‌ها سود می‌برند و بدرستی می‌دانند که وقتی عملیات مهمی در کابل یا یکی از شهرهای مهم پاکستان نظیر کراچی انجام می‌دهند، بر دامنه اختلاف نظرهای اسلام‌آباد و کابل می‌افزایند و خود از آن بهره خواهند گرفت،امری که بارها تکرار و تجربه شده است ولی راه حل قابل قبولی برای دو کشور همسایه پاکستان و افغانستان یافت نشده است و آنها را به موضع یکسانی هدایت کرده است. همزمان با عملیات نظامی در کابل یک هیأت سیاسی طالبان در پکن با مقامات چینی در حال گفت‌وگو بود تا روند متوقف شده صلح را به کمک چین و احتمالاً روسیه مجدداً فعال سازند. این دو حرکت جنگ‌طلبانه و صلح‌طلبانه در تضاد با یکدیگرصورت می‌گیرند و این احتمال را مطرح می‌کنند که جناح تندروتر در طالبان که شبکه حقانی را هدایت می‌کند و بنا به ادعای مقامات امنیتی افغانستان نزدیک‌ترین گروه به سازمان امنیت پاکستان است با هدف بر هم زدن هرگونه مذاکره و مصالحه عملیات خود را در کابل پی می‌گیرد. با توجه به اینگونه مسائل است که برخی کارشناسان عملیات کابل و حمله به بیمارستان بزرگ نظامی افغانستان را آغاز عملیات بهاره طالبان ارزیابی می‌کنند و نگران آن هستند که فصل بهار خونین‌تری از گذشته در پیش باشد، بویژه آنکه غیر از طالبان و شبکه حقانی، گروه داعش که مسئولیت عملیات دیروز را پذیرفته نیز در حال جذب نیرو در افغانستان است و این احتمال وجود دارد که با شکست داعش در سوریه و عراق نیروهای قومی ازبک، چچن، تاجیک و ایغور وارد افغانستان شوند و خود را برای حمله به کشورهای آسیای مرکزی، مناطق مسلمان نشین روسیه و ایالت سین‌کیانگ چین آماده کنند؛نزدیکی چین و روسیه به طالبان افغانستان بی‌ارتباط با اینگونه محاسبات نیست.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/5570
تگ ها:
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
